خشکسالی هیدرولوژیکی موجب کاهش آبهای سطحی و زیرزمینی میشود. هدف از پژوهش حاضر تحلیل فراوانی منطقهای جریان حداقل در بخشهایی از حوزه آبخیز کارون شمالی در استان چهار محال و بختیاری بود. برای این منظور، از اطلاعات 11 ایستگاه هیدرومتری استفاده شد. تعداد 15 ویژگی مختلف فیزیوگرافی، اقلیمی و هیدرولوژیکی حوضه در برآورد جریان حداقل استفاده شدند. در ابتدا ایستگاههای هیدورمتری با استفاده از روش تجزیه و تحلیل خوشهای به دو گروه همگن تقسیم شدند. سپس با استفاده از روش تجزیه به مؤلفههای اصلی (PCA) از بین 15 ویژگی فیزیوگرافی، اقلیمی و هیدرولوژیکی مهمترین ویژگیها برای هر منطقه انتخاب شد. در نهایت مدلهای برآورد جریان حداقل هر منطقه با استفاده از روش رگرسیون گام به گام در دورههای بازگشت 2، 10، 25 و 50 ساله توسعه یافتند. نتایج نشان داد که ویژگیهای مساحت حوضه با بار وزنی 347/0، ضریب کشیدگی با بار وزنی 398/0، طول حوضه با بار وزنی 326/0و ضریب گردی با بار وزنی326/0مهمترین ویژگیها در برآورد جریان حداقل بودند. به طورکلی همه مدلهای رگرسیونی-لگاریتمی در دو منطقه برای تمامی دورههای بازگشتها با ضریب تعیین بیشتر از 96/0 کارایی مناسبی در برآورد جریان حداقل داشتند.