%0 Journal Article %T بهینه کردن جاذب همراه با نانوذره بتن متخلخل در کاهش بار آلودگی رواناب شهری با استفاده از روش تاگوچی %J محیط زیست و مهندسی آب %I انجمن علمی سیستم های سطوح آبگیر باران ایران %Z 2476-3683 %A کهریزی, عماد %A رجائی, طاهر %A صدیقی, مهدی %D 2020 %\ 09/22/2020 %V 6 %N 3 %P 245-256 %! بهینه کردن جاذب همراه با نانوذره بتن متخلخل در کاهش بار آلودگی رواناب شهری با استفاده از روش تاگوچی %K آلودگی آب %K بتن متخلخل %K رواناب %K روش تاگوچی %K نانوذره %R 10.22034/jewe.2020.231947.1362 %X تأمین آب به‌عنوان ماده حیاتی بشر، در خیلی از کشورها به‌صورت بحران درآمده است. ایران با توجه به اقلیم خشک و نیمه‌خشک آن از آب­های شیرین بهره کمی برده است؛ بنابراین با توجه به نیاز مبرم به آب و همچنین کمبود منابع آب، جهت تأمین نیاز آبی در کشاورزی و فضای سبز باید در جهت بازچرخانی و استفاده مجدد از آب­های روان، برنامه‌های مدیریتی لازم را اعمال کرد. امروزه استفاده از روسازی متخلخل در معابر شهری از اهمیت ویژه­ای برخوردار می­باشد و می­توان از این نوع بتن در کاهش آلودگی­های آب استفاده کرد. به‌دلیل مفید بودن جاذب­های مختلف در کاهش آلودگی، در مقاله حاضر تأثیر جایگزینی جاذب­های پومیس، اسکریا، زئولیت و تراورتن با درصدهای حجمی 25، 50،75 و 100% و نانوذرات سولفید فلزی با 1، 2، 3 و 4% با سنگ‌دانه بتن متخلخل، بر پارامترهای کیفی در رواناب با روش تاگوچی بررسی‌ شده است. آزمایش­های مربوط به خواص فیزیکی در آزمایشگاه تکنولوژی بتن و آزمایش­های مربوط به پارامترهای کیفی در آزمایشگاه شیمی انجام شد. در این پژوهش از سه پارامتر افزودنی، درصد حجمی افزودنی و نانوذرات سولفید فلزی استفاده ‌شده است. در نهایت با استفاده از نرم­افزار مینی­تب و اکسل، پارامترها و تأثیر هر یک از آن‌ها در کاهش آلودگی بررسی شد. یافته­های پژوهش نشان داد که بیش‌ترین تأثیر بر کاهش آلایندگی را به­ترتیب درصد افزودنی، نوع افزودنی و میزان نانوذره دارد. در نهایت؛ اگر یک طرح اختلاط پیشنهاد شود که بیش­ترین حذف آلایندگی را داشته باشد؛ می‌توان 75% کسر حجمی و یک درصد نانوذره را معرفی کرد. %U http://www.jewe.ir/article_113675_e4df268c1a6b971a2a6acc75181b6e4c.pdf